กิมซุง (ไผ่ตงลืมแล้ง)

 ฝนปีนี้ไผ่กิมซุงในสวนแทงหน่อดี ที่ผ่านมาทุกปีไม่ค่อยจะเก็บหน่อไผ่มากิน ปล่อยให้มันโตเป็นกอใหญ่ๆ ไปก่อน แต่ว่าปีนี้กอไผ่เริ่มใหญ่มาก ก็เลยต้องตัดเอาไม้ไผ่มาทำประโยชน์อย่างอื่นบ้าง เพื่อควบคุมไม่ให้กอไผ่ใหญ่เกินไป

 ปกตินี่ไม่เคยทำกับข้าวเองด้วยเมนูหน่อไม้เลย มาปีนี้แหละที่เพิ่งลองตัดหน่อไม้มาทำอาหารเอง ปัญหาก็คือ ผลผลิตมันเยอะมากจนกินไม่ไหน ต้องหาทางแปรรูป นี่ก็ไม่รู้ว่าเขา "ดอง" หน่อไม้กันอย่างไร ? พอได้ยินคำว่าดองก็จะคิดว่าต้องเอาไปแช่เกลือแน่เลย

 แต่พอลงได้ทำ "หน่อไม้ดอง" ดูแล้ว ทำทั้งแบบแช่เกลือ และไม่แช่ ปรากฏว่าหน่อไม้ที่ไม่ได้แช่เกลือกลับมีรสเปรี้ยว ส่วนหน่อไม้ที่แช่เกลือก็เค็ม

 ก็กินได้ทั้งสองแบบนั้นแหละ แต่คิดว่าจริงๆ แล้วหน่อไม้แค่เอาแช่น้ำต้มสุกแล้วก็เก็บเข้าตู้เย็นได้เลย

 เมนูอาหารที่ได้ลองทำจากหน่อไม้ปีนี้ ส่วนใหญ่เอาไปต้มกับไก่เป็นต้มจืด อร่อยดี หน่อไม้กินซุงกรอบ ไม่ค่อยมีรสขม แล้วก็หน่อใหญ่มาก หน่อหนึ่งหนัก 4-5 กิโลกรัม หน่อเดียวก็กินได้สองสามมื้อเลยทีเดียว

 ลองเอาไปทำผัดหน่อไม้เหมือนกัน แต่ว่าคนทำฝึมือยังไม่ถึง แค่พอกินได้ แต่ว่าต้องยอมรับว่าไม่อร่อยเหมือนซื้อจากร้านอาหาร

 ในสวนนี้ปลูกไผ่เอาไว้หลายพันธุ์ ทั้งไผ่ยักษ์น่าน ไผ่หม่าจู ไผ่น้ำเต้าและไผ่กิมซุงนี่แหละ ... ไผ่ยักษ์น่านนี่ปลูกหลักสุด ยังไม่เคยกินหน่อ ก็เปรียบเทียบกับกิมซุงให้ฟังไม่ได้

 แต่ฤดูฝนปีนี้ คงต้องเร่งขยายไผ่กิมซุงอีกหลายๆ หลุม เผื่อที่ปีหน้าจะได้มีหน่อไผ่ที่เหลือจากบริโภคแล้วไปวางขายบ้าง